Cultuurhistorie

Cultuurhistorie betekent beschavingsgeschiedenis. Het is de geschiedenis van alles dat door mensen gemaakt is en niet op natuurlijke wijze ontstaan is. Cultuurhistorie gaat over landschap en alles wat bij dat landschap hoort, zoals wegen, water, wallen, hagen, akkers en polders. Cultuurhistorisch onderzoek richt zich ook op gebouwen en op elementen onder de grond. De samenwerking met de bouwhistoricus en de archeoloog is daarom groot.

Historische elementen beschermen

Geschiedenis is onderdeel van onze identiteit. De historische elementen geven betekenis aan onze omgeving. Cultuurhistorisch onderzoek is daarom ook een informatiebron voor de plaatselijke geschiedenis en de geschiedenis van onze omgeving. De cultuurhistorie wordt onderzocht bij het maken van een bestemmingsplan of bij grote ontwikkelingen in de omgeving. Als er is vastgesteld wat de cultuurhistorische waarden zijn, kunnen ze beschermd en gebruikt worden als inspiratiebron voor de toekomst en de inrichting van een gebied. Een boomsingel of een waterloop bijvoorbeeld, zijn structuren die opgenomen kunnen worden in een ontwikkelingsgebied.

Onderzoek cultuurhistorische waarden

Onderzoekers van team Erfgoed voeren cultuurhistorisch onderzoek uit. Het komt ook voor dat een door de gemeente aangewezen gecertificeerd bureau dit onderzoek uitvoert. Voor ieder particulier initiatief moet er een beschrijving komen van de werkzaamheden en de argumenten waarom dit kan op de gekozen locatie. Hierbij moet de initiatiefnemer ook de cultuurhistorische waarden beschrijven. De gemeente controleert of de initiatiefnemer voldoende rekening gehouden heeft met de cultuurhistorische waarden.