De Koepoortsweg is altijd een belangrijke toegangsweg naar Hoorn geweest. Vanuit architectuurhistorisch oogpunt is het een interessante straat. Tot de 16e eeuw was het een simpel pad, maar vanaf de 17e en 18e eeuw werden hier buitenhuizen gesticht door rijke Hoornse families. Rond 1900 werd Hoorn uitgebreid en dat geschiedde zoals gebruikelijk eerst langs de belangrijkste toegangswegen. Zo is er langs de Koepoortsweg een gevarieerd straatbeeld ontstaan met woonhuizen van verschillend formaat en daterend van verschillende bouwperiodes. Dit bouwblok uit 1934 geeft ons inzicht in de bouwtraditie van het Interbellum. We zien een symmetrisch opgebouwde gevel. Deze is sober vormgegeven, maar de architect had veel oog voor belijning, volumes en vlakverdeling. Er is sprake van een vooruitspringend middendeel met centraal in het dakvlak een liggende dakkapel. Deze horizontale belijning zien we ook terug in de bovenlichten boven de ramen. Samen met de verticale belijning van de zijlichten langs de deuren ontstaat er een interessant lijnenspel. Bovendien zijn dit soort ramen allemaal voorzien van glas-in-lood. Het zijn dit soort details waaraan het pand zijn typische jaren ’30 karakter ontleent.